مشکلات اجتناب ناپذیری در توسعه فناوری کشت بدون خاک وجود دارد
1. الزامات فنی بالا است و به طور کلی ترویج آن دشوار است
با توجه به نیازهای مختلف مواد مغذی انواع مختلف محصولات کشاورزی و مراحل مختلف رشد، پیکربندی و مدیریت محلولهای غذایی باید توسط پرسنل آموزشدیده فنی تکمیل شود، که نمیتواند به طور گسترده توسط کارگران عادی تسلط یابد. کود مورد استفاده در محلول غذایی به راحتی در بازار موجود نیست و قیمت آن بالاست. این نیز یکی از دلایل عدم تسلط بیشتر کارگران بر فناوری کشت بدون خاک شده است.
2. مایع زباله خطر آلودگی محیط زیست را دارد
محلول غذایی برای کشت بدون خاک جدانشدنی است. یک سری تجهیزات برای تطبیق با آماده سازی محلول غذایی مورد نیاز است، مانند سیستم آزمایش، پمپ های گردشی و غیره، و اگر یک فناوری کشت باز باشد، محلول غذایی زباله حاوی نیترات بالایی است که به راحتی باعث ایجاد آب در پس از آن می شود. تخلیه خطر اوتروفیکاسیون; اگر یک روش کشت بسته باشد، وجود مقدار زیادی کیفیت در محلول غذایی باعث پرورش پاتوژنها میشود و خطر آسیبهای مخرب به محصول را به همراه دارد.
3. هزینه سرمایه گذاری بالای تجهیزات سیستم
سیستمهای مختلف کشت بدون خاک که از محلولهای مغذی برای آبیاری محصولات استفاده میکنند، عموماً حداقل 6000 یوان در هر 667 متر مربع زمین سرمایهگذاری میکنند و برخی حتی به 50000 تا 60000 یوان میرسد. حتی برای یک سیستم کشت بدون خاک زیست محیطی عملی تر، سرمایه گذاری جنسی یک بار نیز به 2000 تا 3000 یوان می رسد.
هر فناوری نوظهوری کم و بیش مشکلاتی از یک نوع یا دیگری در فرآیند کاربرد دارد. فناوری کشت بدون خاک یک مورد بسیار واضح است، اما این فناوری که برای توسعه باغبانی تأسیسات پایدار مفید است، هنوز برای پزشکان ارزش کاوش دارد. , بینش به تمام جزئیات این فناوری.